وبلاگ محمد

نویسنده درباره‌ی تجربه‌ی شنیدن اپیزودی از پادکست Reasonably Sound می‌گوید:

انگار یک نفر سرم را باز و با کنکاش در مغزم، قطعه‌ای مخفی را پیدا کرده بود؛ قطعه‌ای که با وجود نادیده گرفته‌شدن کاربردی بود.

سازنده‌ی پادکست Reasonably Sound، مایک رونتا، با مهارت بسیار قطعات صوتی را درکنارهم ترکیب می‌کند. او در یکی از اپیزودها از صدای باب راس مشهور هم بهره می‌برد تا تجربه‌ی شنوایی کاربر را جذاب‌تر کند.

Reasonably Sound پادکستی است که به صدا و حوزه‌های تاریخی و فرهنگی اصوات خاص و تجربه‌های صوتی اشاره می‌کند. رونتا در اپیزودی درباره‌ی ASMR،‌ نه‌تنها مفهوم مذکور را به‌صورت ابتدایی شرح می‌دهد؛ بلکه تولد و توسعه‌ی فرهنگ آن را در شبکه‌های اجتماعی همچون یوتیوب بررسی می‌کند. شروع فرهنگ مذکور را می‌توان در کمپینی تبلیغاتی از AT&T در دهه‌ی ۱۹۷۰ پیدا کرد که تماس‌های از راه دور را ابزاری برای صمیمیت احساسی بیان می‌کرد. درادامه‌ی اپیزود، به انواع اصطلاحات و تجربه‌های ای‌اس‌ام‌آر اشاره می‌شود.

هر اپیزود از پادکست Reasonably Sound با رویکردی مشابه شروع می‌شود. رونتا ابتدا مفهوم صوتی را شرح می‌دهد و سپس جنبه‌های فرهنگی آن را بررسی می‌کند. به‌عنوان مثال، در اپیزودی به‌نام White Noise ابتدا توضیحی برای این اصطلاح ارائه و سپس، تفاوت‌های فرهنگی میان موسیقی و نویز شرح داده می‌شود. اپیزودی دیگر به‌نام Whistle Blows به صدای سوت‌های مخصوص جذب سگ‌ها اختصاص دارد که در انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا نیز نقشی فرهنگی داشتند.

یکی از اپیزودهای مهم Reasonably Sound، مفهومی برخلاف ای‌اس‌ام‌آر را شرح می‌دهد که به‌نام صدابیزاری شناخته می‌شود. افراد مبتلا به صدابیزاری با شنیدن صداهایی همچون جویدن یا پاره‌شدن کاغذ یا موارد مشابه، حس تنفر و عصبانیت شدید پیدا می‌کنند. رونتا در اپیزود مذکور به تجربه‌های شخصی‌اش درباره‌ی صدابیزاری نیز می‌پردازد. صدابیزاری افراد مبتلا را عموما در فضاهای دوستانه و خانوادگی زیرفشار قرار می‌دهد. صحبت با افراد مبتلا به صدابیزاری (Misophonia) نشان می‌دهد بسیاری از صداهای عادی ایجادشده‌ی دوستان و خانواده، آن‌ها را عصبی می‌کند.

ایده‌ای منطقی درباره‌ی صوت

پادکست Reasonably Sound از دل پروژه‌ی قبلی رونتا به‌نام Idea Channel زاده شد که به‌صورت برنامه‌ای ویدئویی با همکاری PBS تولید می‌شد. برنامه‌ی مذکور از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ پخش می‌شد و موضوعات فرهنگ عامه را به‌صورت تقریبا عمیق بررسی می‌کرد. ایده‌ی اصلی برنامه‌ی ویدئویی مذکور به‌مرور به‌سمت مفاهیم شنیداری و اصوات رفت. حوزه‌ی تمرکز پروژه نیز گسترده‌تر شد. به‌هرحال، رونتا در سال ۲۰۱۴ به پیشنهاد یکی از دوستان، پادکست اختصاصی را برای ایده‌ی صوتی خود شروع کرد.

رونتا در میانه‌ی دهه‌ی ۲۰۱۰ و با افزایش درگیری‌های شغلی، پادکست Resonably Sound را به‌عنوان پروژه‌ای جانبی انجام می‌داد. او فقط به‌خاطر علاقه‌ی شخصی و آرامش ذهنی روی پروژه کار می‌کرد. به‌مرور روند رونتا به‌سمت ایده‌ و هدف اصلی پادکست پیش رفت که کشف روش‌های کمترشناخته‌شده‌ای که صدا ازطریق آن شکل می‌گیرد و روی تجربه‌های انسانی تأثیر می‌گذارد. مفاهیم متعددی از طراحی صوت در سینما تا حوزه‌های فرهنگی تأثیر صداهایی همچون تشویق یا هوکردن و بی‌صدا‌بودن خودروهای الکتریکی بر امنیت عمومی، در قسمت‌های ابتدایی پادکست بررسی شدند.

با پیش‌رفتن پروژه‌ی Resonably Sound، درگیری‌های شخصی رونتا هم بیشتر می‌شد و امکان انتشار منظم اپیزودها وجود نداشت. به‌هرحال، هر قسمت با دقت بسیار و تحقیقات متعدد منتشر شد تا با وجود نامنظم‌بودن دوره‌های انتشار، حداقل اطلاعات کامل و جذابی دراختیار مخاطب قرار بگیرد. او پیشنهاد می‌کند مخاطبان اپیزودها را به‌ترتیب از آخرین به اولین گوش دهند. از اپیزودهای جذاب آخر می‌توان به قسمتی درباره‌ی صدای دستیارهای صوتی اشاره کرد که دلیل انتخاب صداهای کنونی آن‌ها را شرح می‌دهد.

دنیای پادکست‌ها روز‌به‌روز گسترده‌تر می‌شود و زندگی ماشینی کنونی کاربران بیشتری را به شنیدن برنامه‌های رادیویی منتخب تشویق می‌کند. در میان انبوه برنامه‌ها و موضوع‌هایی که در برنامه‌های صوتی شنیده می‌شوند، اشتراک در پادکستی که به‌صورت اختصاصی به مفهوم صدا می‌‌پردازد، خالی از لطف نیست.